සිමෙන්ති වන්දනා

බ්ලොගේ බහුතරේ දේශපාලනේ කරන නිසා විභීෂණ හිතුව ටිකක් විතර වෙනස් සබ්ජෙක්ටුවක් කතා කරන්න කියල හිටං.

මේ රට ඇතුලේ මිනිස්සු අති  බහුතරය ප්‍රධාන ආගම් හතරට අයත්ය. මේ අතරින් ප්‍රධාන භාෂාව වන සිංහල භාෂාව කතා කරන මිනිස්සු ටික ( ටික නෙවයි බොල  ගොඩ) අයිති වෙන්නේ බුද්ධාගමට සහ කතෝලික ආගමටය. මේ දෙකෙන් කැඩිච්ච එවුන් ටිකක් ද තැන් තැන් වල පෙනෙන්නට හිටියත් උන් ටික නොසැලකිය හැකි තරම් "ටික" ය.


විභීෂණ ගේ නිල ආගම කතෝලික ය. එත් ඉතින් මේ ලියන්න යන දේවල් කියෝලා ආගම් දෙකටම අයිති කිසිම කෙනෙක් අමනාප වෙයි කියල නම් විභීෂණ හිතන්නේ නැත.එහෙම වුනත් කම් නැත.

මොකද කියනව නම් ආගම් යනු දෙවියන් විසින් දුන් දේවල් නොව ශ්‍රේෂ්ඨ දාර්ශනිකයන් විසින් වෙහෙසමහන්සි වෙලා දේශනා කරපු දේවල් කීතු කීතු වලට කපල , කොත්තු රොටි ගහල වන්ඩුවේ තම්බල මිනිසුන් විසින් හදාගත්තු කිසි වැදගැම්මකට නැති දේවල් නිසාය.
ඒ වගේ දේවල් විවේචනය කළා කියල මටවත් වෙන කාටවත් වෙන ආනන්තරීය, මරණීය පාපයක් නැත. ඒ හින්ද ධර්මය විශ්ලේෂණය කරන්න සහ ආගම් වලට ගල් ගහන්න විභීෂණ බය නැත.

සිද්ධිය වුනේ ඊයේ ය. 
විභීෂණ ඊයේ මීගමුවේ ටවුමේ හිටගෙන ඉඳල ඉඳල යන්තම් බස් එහෙකට ගොඩ වුනේ ඉක්මනට ගෙදර යන්න හිතාගෙනය.පෙර වාසනාවට ද කොහෙද ,පශ්චාත් භාග දෙක වඩම්මල තියාගන්න සීට් කෑල්ලක්ද හම්බු වුනේය.

දැන් ඉතින් විභීෂණ නිවාස බලා වඩින ගමන් ය.

අතගාන දුකක් හෙවත් Touch Phone එකක් අතේ ගහගෙන එකට 3.5 mm ජැක් එක අමුණන් , කනට ඉයර් පීස් දෙක ගහගෙන, කැප් තොප්පියකුත් දාගෙන පොෂ් වෙන්න වලිකන බුවෙක් වගේ පේන  හීන්දෑරි හාදයෙක් මගේ එහා පැත්තේ මගේ සීට් එකේම ඉඳගෙනය .

බස් එක මීගමුවේ සාන්ත පීතර පල්ලිය පහුකරන කොටම එක පාරටම දඩි බිඩි ගාල නැගිටිනවා විභීෂණට දැනුනේය. මමත් පොඩ්ඩක් හැරිලා බලපුවම දැක්කේ මූ බොහොම හදිසියෙන් නැගිටලා අර කතෝලිකයෝ කරන කුරුසේ සලකුණු කරගත්තු එකය. දන්නවා ඇතිනේ අර "පියාණන් ගේද, පුත්‍රයාණන් ගේද , ශුද්ධාත්මයානන් වහන්සේගේද නාමයෙන්, ආමෙන් " කියල කතෝලිකයෝ කියන්නේ. අන්න එක තමයි.

ඉතින් මෙහෙම කරපු පොර ඒ එක්කම ඉඳගෙන කිසිම දෙයක් වුනේ නැහැ වගේ ආපහු  උගේ ෆෝන් කට්ටේ සින්දුව අහන්න පටන් ගත්තේ ය.
ඔන්න දැන් බස් කට්ට ආවේ මරිය කොන්වන්ට් එක එහෙම පහු කොරල හිටං පෙරියමුල්ල railway crossing එක ගාවට ආව. මෙන්න යකෝ අර වාහේ ආපහු දඩි බිඩි ගාල ආයේ කුරුසේ සලකුණ ඇඳගත්ත.


විභීෂණ ත් නිකමට වගේ බස් එකෙන් වටපිට බලපුවම දැක්ක මරිය තුමීගේ ප්‍රතිමාවක් තියෙනවා පාර අයිනේ.
මේ ගොන් වාහේ නැගිටලා තියෙන්න අන්න එක දැකල.

මලලසේකර ගේ සද්ද කොසේ ඊළඟ එඩිසන් එක කිව්වලු. විභීෂණ  දැනගත්තා මූ නම් අද ගෙදර යනකම්ම ම කුරුස ඩාන්ස් එක දානව කියල. ඇයි  හත් ඉලව්වේ මමනේ දන්නේ මීගමුවේ ඉඳන් අපේ ගම පලාතට යන පාර දිගේ සුරුවම් කීයද, පල්ලි කීයද කියල.

ඊළඟ ට දළුපත පල්ලිය, කට්ටුව පල්ලිය, කට්ටුව හන්දිය, දළුවකොටුව අයිස් පැක්ටරිය හන්දිය, ලොයලා හන්දිය, කොච්චිකඩේ පල්ලිය, තෝප්පුව හන්දිය, etc..etc...etc...etc... මේ වගේ දිගටම මූ මේ සිමෙන්ති පිළිම, පල්ලි දකින දකින ගානේ නැගිටිනවා කුරුසේ අඳිනවා, ඉඳගන්නවා, සින්දු අහනවා,නැගිටිනවා කුරුසේ අඳිනවා, ඉඳගන්නවා, සින්දු අහනවා, නැගිටිනවා කුරුසේ අඳිනවා, ඉඳගන්නවා, සින්දු අහනවා.

කොළඹ ගිහින් පාන් කියාගන්න බැරුව මහන්සි වෙලා හිටපු මට බස් එකේදී ගන්න කියල හිතන් හිටපු සැප නින්ද ඇතඇරලා දාන්න සිද්ධ විය. උගේ දෙමවුපියන්ට පින් දිදී කොහොම හරි ගෙදරට පන්ගරාත්තු වෙන්න මට පුළුවන් විය. 

සිද්ධිය ඔන්න ඕකය. කියන්න ඕන ටික පටන් ගන්නේ මෙතනින් එහාටය.

පාර තොටේ දකින  බුදුන්ගේ හරි, ජේසුගේ හරි , වෙන හාමුදුරු කෙනෙක්ගේ හරි, ශුද්ධ්වන්තයෙක්ගේ හරි සිමෙන්ති පිළිමයක් දැක්ක ගමන්, එහෙම නැත්නම් බෝ ගහක් දැක්ක ගමන් උන් හිටි තැන් අමතක වෙලා පුක දාච්ච බලල වගේ නැගිටගෙන ඔලුව නමන , කුරුසේ අඳින,  සාදු කියන  මේ වගේ රට හරකුන් මීට කලින් කීප අවස්ථාවකදීම විභීෂණ බස් එකේදී, දැක ඇත.

එත් ඉතින් පාරේ තියෙන සිමෙන්ති පිළිමෙට වඳින්න ඉස්සෙන පුක ,බස් එකට නැග්ග බඩ දරුඅම්මට,  ආබාධිතයට, වයසක අම්මට, තාත්තට  සීට් එක දෙන්න ඉස්සෙන්නේ නැත. ඒ වගේ වෙලාවට උන්ගේ සිත සහ ඇස අනන්තයට දිව යන්නේය. සමහරුන්ට නිදි පෙති බෝතලෙකින් ඔලුවට ගැහුවා වගේ සහලෝල නින්දක් යන්නේය. බුදුන් වහන්සේ හරි ජේසුස් වහන්සේ හරි නැගිටලා ඇවිත් කතා කලත් උන් ට ඇහැරෙන්නේ නැත. අම්මගේ රෙද්ද. අපි නොදන්නවා යැ උන්ගේ නින්ද. 

 
ඒක මේක කෝක වුනත් දැන් මේක කියෝලා " ඇයි යකෝ විභීෂණ යො අපි කොහොම වැන්දම උඹ ට තියෙන අමාරුව මොකක්ද "කියල ඔහෙලා අතරින් කවුරු හරි මාත් එක්ක සාම  සාකච්ඡා වකට එන්න සූදානම් වනු ඇත. එහෙම එන්න අවශ්‍ය නැත. ආවත් බයද නැත. ඒ වුනාට ඒ වගේ සාම සාකච්ඡා වලට දානේ දෙන්න තරම් වෙලාවක් මේ විභීෂණ ට නැත. කරන්න පුළුවන් වෙන්නේ ඇහැකි විදියට හැම කොමෙන්ටුවකට ම රිප්ලයි එකක් දැමීම පමණය.

ඒ නිසා ඒ වගේ විද්වත් කතිකාවත් නිදහස් වෙලාවක කැමති කෙනෙක් එක්ක කරගන්න ලෙස මේ මොහොතේ විභීෂණ කාරුණික ව ඉල්ලා සිටින්නේය.

විභීෂණ කියන්නේ මෙහෙමය.

ඇත්ත. 
පාරේ තොටේ තියෙන සුරුවමකට පිලිමෙකට ඔහොම නෙවේ පුක උඩ  දාගෙන හරි වඳින උන්ගේ කැමැත්තය. 
උන්ගේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර වාදී අයිතිය ය.

ඒ වගේම ඉතින් ඒක උන්ගේ මෝඩ කමය.
උන් නිතර දෙවේලේ යන නොයන පල්ලියේ හෝ පන්සලේෆාදර් ගේ හෝ සාදු ගේ සහ ඒ ඒ ආගම්වල අයිතිය දරන නායක කාරකාදීන්ගේ කපටිකමය.
උන්ගේ ඉගැන්වීම් වල තියෙන බොල් බවය.

විභීෂණ කියන්නේ ඔය ආගම් දෙකේම එවුන්ගෙන් හරියට ධර්මය ඉගෙන ගත්තු එකෙක් වත් ඔය විදියට පාරක් පාරක් ගානේ තියෙන සිමෙන්ති කණු වලට ඔලු නමන්නේනැති බවය. එත් ඉතින් එහෙම එව්වෝ අතිශය දුර්ලභය. අපි වගේ ආසියාවේ පහල ඉන්න ආශ්චර්ය ලන්ත වල තත්වේ බොහොම භයානකය.

ඉන්නේ විසි එක්වෙනි සියවසේ කියා අපි පම්පෝරි ගසන්නේ ය. කක්කුස්සි යන්නේ ත් බුකිය බදාගෙනය. මොන මගුලටත් අන්තර් ජංජාලේ කොහෙන් හෝ හැමිනිලා ය.එත් ඔය මොන මාර්ගේ කින්වත් ඇත්ත ධර්මය ඉගෙන ගන්න අවස්තාවක් නැත.


ජේසුස් වහන්සේ ගේ දේශනාවල තිබ්බ්බ එකම මූලික සිද්ධාන්තය වුනේ "මිතුරාට මෙන්ම සතුරාටද ප්‍රේම කරන්න" කියන එකය.බුදුන් වහන්සේ ඉගැන්නුවේ සසරින් එතෙර වන හැටිය, සකල සත්ත්වයාට මෛත්‍රී ( පාලන ය ) කරන හැටිය 

එත් ඉතින් කරපු මොකක්දෝ පාප කර්මෙක ආනිශංස වලට පින්සිද්ධ වෙන්න ජේසු උගන්නපු ධර්මය වෙනුවට අද මිනිස්සුන්ට ,අපිට උගන්නන්නේ බිෂොප් ගේ එහෙම නැත්නම් පල්ලියේ ෆාදර් ගේ "ආගම" ය. ඒකෙදී එක එක සුරුවම ඉස්සරහ කරන්න ඕන යාච්ඥා , එක එක පල්ලි වලදී කරන්න ඕන යාච්ඥා ( මඩු , තලවිල , තේවත්ත වගේ පල්ලි ) , ජීවිතේ එක එක අවස්ථා වලදී කරන්න ඕන යාච්ඥා වගේ මහා තකතීරු මෝඩ දේවල් ඕසේට කියාදෙන්නේය.
 කම්කරුවෙක්ගේ පුතෙක් විදියට ඉපදුනු ජේසු තුමා ඒ පීඩිත පන්තිය වෙනුවෙන් දේශනා කල දේවල් අද අත්පත් කරගෙන ඉන්න සමහර පූජකයින් මුලින්ම අමතක කරලා දාල තියන්නෙත් ඒ පීඩිතයින් වමය.
සමහර ෆාදර් ලට හිගන්නනන් පේන්න බැරිය. හිගන්නෙක් අහුවුනොත් කරන දේවල් මෙතන ලියන්නේ නැත.

සිංහල බුද්ධාගමේ ද තත්ත්වය ඊට දෙවැනි නැත. ගොඩක් තැන් වල උගන්නන්නේ බුදුන් වහන්සේගේ ධර්මය නොව හාමුදුරු ගොල්ලෝ හදාපු අමුතු ධර්මයක කොටස්ය. බුදුන් වහන්සේ මධ්‍යම ප්‍රතිපදාව ඉගැන්නුවා ට අපේ අය්යල ඉන්නේ වෙන වෙන අන්ත වලය. සමහරුන්ට මුස්ලිමුන් පේන්න බැරිය. අනිත් එවුන් ට "පෝය දවසට අරක්කු, මස් පේන්න බැරිය" . අනිත් දවස්වලට කරන දේවල් ලියන්න මෙතන ඉඩ නස්ස්ති කල යුතු නැත.

පර පන නැසීමේ ආදීනව කියාදුන්නේ බුදුන් වහන්සේ ය. ගව පන නැසීමේ  පාපය සහ වෙනත් ඕන පණක් නැසීම නොපාපය , සිවු සරණේ අංගයක් වන අබසරණ ගැන කියාදෙන්නේ අද ඉන්න සමහර සිවුරුකාරයින් ය.

ඇත්ත ධර්මය ඇතුලේ සැමට මෛත්‍රී කරන්න කියල  උගන්නන බුදුන් වහන්සේ ව අනුගමනය කරන( වා වගේ පෙන්නන ) සිංහල බුද්ධාගමේ ලොක්කෝ සහ උන්ගේ ඇබිත්ත යො ,  දහස් ගානින්, ලක්ෂ ගානින් රට පුරාම විසිරිලා ඉන්න අන්ත දුප්පත් අසරණ මිනිස්සුන්ට තඹ දොයිතුවක සරණක් නොවී ලක්ෂ , කෝටි ප්‍රකෝටි ගණන් විය පැහැදම් කරමින් සම්බුද්ධ රාජ මාලිගා හදමින් , දළදා මාලිගා හදමින් ඒවාට රත්තරනින් වහලවල් හදමින් , පෙරහැරවල් තියමින් , අසපු ගොඩනගමින් කරන්නේ ධර්මයෙන් නැතිව සිමෙන්තියෙන්, රත්තරනින් අමුතු ආගමක් හදාගත්තු එකය.

එහෙම කරලා මේ ආගම් අදහන ගම්පලාත් වල වගේම නගර බදවත් ඉන්න ලොකු පොඩි බාල මහලු ගෑණු පිරිමි හැමෝගෙම ඔලු වලට පිලිම වැඳ පිය, පල්ලි හදපිය, පල්ලි වැඳ පිය වගේ ගොබ්බ අදහස් කාවද්දල ඒ ඔලු කුරුවල් කරලා තමුන් කියන කියන පදේට නටන පිස්සෝ රැලක් හදා ගත්තු එකය.

මෙතන තියෙන භයානක කම මේ ආගම් ( මිස ධර්ම ය නොවේ ) වල උද්ගන්නන මේ පට්ටපල් බොරු
 පොඩි එවුන්ට ඔව්ව කියා දුන්නම වෙන්නේ ෆාදර් ගේ බිෂොප් ගේ එහම නැත්නම් සිවුරු ධාරීන් ගේ හණමිටි, කුරුවල්, ගොබ්බ, විකාර අදහස් ඊළඟ පරම්පරාවට ද උරුම වෙන එකය.කවුරු විරුද්ධ වුනත් සිද්ධ වෙන්නේ ඒ ටිකය. කිව්වේ විභීෂණ වන මගේ පුද්ගලික මතය ය.


ඒ හින්ද අර මුලින් කිව්වා වගේ සිමෙන්ති ගොඩවල් වලට තැන නොතැන බලන්නේ නැතිව මෝඩ, ගොබ්බ්බ කොල්ලෝ දැක්කම පොඩ්ඩක්හරි විවුර්ත මනසකින් ආගම් දිහා බලන්න පුළුවන් ඕනෑම කෙනෙක්ට ඇතිවෙන්නේ සංවේගයක් ය. ඒ ඌ ගැන ට වඩා උගෙන් පස්සේ එන පරම්පරාව ගැන ය.

කරන්න පුළුවන් හැම වෙලේම අපි කරන්න ඕන ආගම් නාමයෙන් පොඩ්ඩන්ගේ, ලොක්කන්ගේ ඔලු ඇතුලට කවන විස අයින් කරන එකය. එත් ඉතින් ඒ වගේ දෙයක් පහදා දෙන්න ගියාම උන්දා ලා අපිට මෛත්‍රී කරන හැටි දැක්කම අපිටත් ඉතින් පෘතජ්ජන මිනිස්සු හැටියට මෛත්‍රිය කරුණාව පහල වෙන්නේය.


මෙතනදී එකක් කියන්න උවමනා ය. කොහෙවත් හිටෝලා තියෙන සිමෙන්ති ගොඩවල් වලට වඩා පාරේ තොටේ යනකොට හම්බුවෙන තමන් ඉගෙන ගත්තු, ඉගෙන ගන්න ඉස්කෝලේ ට වඳින එක ට නම් බනින්න බැරිය. ඒ අර සිමෙන්ති ගොඩවල් වලට වඩා වටිනා මහා දැනුම් සම්භාරයක් ඒ ඉස්කෝලෙන් අපට ලැබෙන, ලැබුණු නිසාය.

 එහෙම තැන් වලට සලකුවාට පවු නැත. 

ඒ හින්ද මේ පොස්ටුව කියෝලා විභීෂණ ගේ  දෙමවුපියන් සිහිකරන්න කාලේ ගන්නේ නැතිව විභීෂණ කියන්න , දෙන්න උත්සහ කරපු පණිවිඩේ මොකක්ද කියල තව පාරක් හිතල බැලුවොත් අන්න එතකොට කාටත් කියන්න පුළුවන් ඔහෙලගෙ මොලේ වැඩකරන්න පටන් අරන් කියල.

මේ වෙලාවේ මට මතක් වෙනවා දවසක් TV Program එහෙකට ඇවිත් අපේ සුනිල් පෙරේරා මහත්තයා කියපු දේවල් ටිකක්. බලන්නකෝ මෙතනින්.

එහෙනම් ඉතින්..

අදට ඇති වගේ...

ගිහින් එන්නම්..