විරහව ලද මතකය

පළමු රැකියාව ය.

ගොස් වසර දෙකක් පමණය

 

ඇය පහල නිලයකය

මට පියවරක් පමණ .

මගේ නිලයට ම ඇය 

උසස් විය ටික කලකින්ම .

අලුත් ජොබ් එකේ 

අලුත් දේවල් 

දැනකියා ගන්න ඈ 

ආවේ නිතරම මා ගාවටය

දිනපතා දැකපුරුදු කම නිසා 

ඇතිවුණු හිතවත් කම 

ටිකින් ටික සුහද මිතුරුකමක් බවට, 

තවත් කල් යද්දී දැඩි මිතුදමක් බවට ,

තව ටික කලකින් 

මට ඇය ව  වත් 

ඈට මාව වත් 

නොදැක සිටීමට බැරි 

අමුතු සුන්දර බැඳීමක් 

ඇතිවුනේ අපි නොදැනුවත්වමය.

ඒ දවස සෙනසුරාදාවක් ය.

මම මගේ ටේබල්  එකේ වැඩ .

ඇය ඇගේ ටේබල් එකේ වැඩ

ඔන්න ආවා 

අමතක නොවන ඒ දුරකථන ඇමතුම.

කතාවුනු දේවල් 

අති බහුතරය වල්පල් ය.

ඔක්කොම කතා 

අවසාන කොට , 

අවසානයේ ඈ ඇහුවේ 

"........., ඔයා මට ආදරේද?"

"ඔවු මම ඇත්තටම "

ඒ පිළිතුර මගෙන් ය,

එතැන් සිට එදා සිට

දෙදෙනාම සිහින ලෝකවල ය.

දෙන්නාගේ මොබයිල් දෙක 

24 x 7 නිවුස් චැනල් වගේ

එක දිගටම කලේ

අපේ මල් කැඩීම ට 

සහය දීම ය.

වැඩට ගොස් ගෙදර ඇවිත් 

පැයක් දෙකක් යනකන්

කන රත්වෙනකන්

ෆෝන් වල බැටරි උණු වෙනකන්

අපි දෙන්නා හර බර රස බර කතා ය

වැඩට ගියත් අපි එකට ය

ඔෆ්වෙලා ආවෙත් අපි එකට ය

ට්‍රිපක් ගියත් අපි එකටය,

එක්කෝ මගේ කකුලක් උඩ 

එහෙම නැත්තන් මගේ උරහිස උඩ

ඈ හිස තබා ගත්ත වනම ය

මා එක්ක තුරුල් වෙලා ට්‍රිප් ගිය හැටි,

යාලුවන්ගේ මල ගෙවල් වල 

පුටු ඇඳි වල

කොඳු නමාගෙන

නිදි මර මර 

මදුරුවෝ තල තල 

නිදාගත්ත හැටි,

තාමත් අද වගේ මතක ය

ටික දිනක් ගතවිය

එහෙත් මෙහෙත් ගෙවල් වලට 

බඩු මාට්ටු වේගෙන එන බව 

වටින් ගොඩින් දැනුනේය

එයා වගේම මමත් 

ඒ හැම වෙලේම ගෙවල් වලට

"නෑ ..එහෙම එකක් නෑ" කියන උත්තරේ 

දෙන්න සිද්ද වුනේ බයට මය.

ඒ බොරුවට වැඩි කල් ආයුෂ නොවීය

අවසානයේ සියල්ල එළිවිය

හැංගි හොරා වෙස් බැන්ද අපිට

සියල්ල ඉදිරියේ නටන්න සිදු විය

නඩුව ගෙදර උසාවියට ඉදිරිපත් විය

ඇගේ

හැඩරුව ලස්සනය,

කතාබහ හොඳ ය,

සංවරකම ඉස්තරම් ය

මගේ

ගතිගුණ හොඳය 

ප්‍රියමනාපය

ඒ අපි දෙන්නාට 

ගෙදර උසාවි වලින් ලැබුණු

ප්ලස් පොයින්ට් කීපයක් ය

ආගම වෙනස් ය

වයස වැඩිය

ඒ ,

දෙන්නාගේ ම හීනෙට වැදුණු 

කාලතුවක්කු උණ්ඩ දෙක ය.

සිහින කුඩු විය

දෙන්නාටම බරපතල තුවාල සිදුවිය

ආයේ නැගිටින්න බැරිම ලෙස

සදාකාලික ලෙස

දෙන්නාගේ ආදරය

කාලතුවක්කු ප්‍රහාරය හමුවී

අබාධිත විය,

අතිශය දරුණු

මාපිය විරෝධය හමුවේ

වසරකට වඩා වැඩි හිතවත් කමට,

සමසකට නොවැඩි 

සොඳුරු ආදර කතාවකට 

තිතක් තැබුණි,

නැවතඇරඹුමක්

ඇති නොවන්න ටම.

ගෙවී ගොස් 

පස් වසරක් ම

ඈ අද 

බිරිඳක් ව

ආදර සැමියෙකුට

මවක්ව

පුංචි ලස්සන කෙලි පැටික්කියකට

මිතුරෙක්ව නැවතත්

එදා ආදරය කල

ඒ කොල්ලා ට

දුක්වෙමින් හැමදා 

මා අමතන මොහොතක් පාසා

එදා ලැබුණු අමිහිරි පරාජය ගැන

කිසිවක් කල නොහැක අද

දෙන්නා ගෙන් කෙනෙකුටවත්

සියල්ල සිදුවී අවසාන වී ඇත

කාලය නමැති විනිසුරුවා

විසඳා ඇත අවනඩුව

---------------

පසුවදන

=======

විභීෂණ අද යූටියුබේ රස්තියාදු වෙන වෙලේ අහම්බෙන් වගේ දැක්ක සින්දුවක් හින්දා විභීෂණ ගේ පරණ යටගිය මතක ගොන්නක් ආපහු ඇවිස්සුනේ හිතාගන්නවත් බැරි ලෙසකය. 

වීඩියෝ එක දකින දකින වාරයක් ගානේ විභීෂණ  ඒ සොඳුරු අතීතයට නැවත නැවත ආදී යන්නේය.

ඒ දේවල් මතක් වෙන මතක් වෙන වාරයක් පාසා පපුව හෝස් ගාලා පත්තුවෙන්නේ ඒ මගේ ප්‍රථම ලව් එක නිසාය. ඉවරවුනේ අපි දෙන්නාටම විරහව ඉතිරි කරමින් ය. කවුරුත් කාටවත් බූට් දුන්නේ නැත. එත් දෙන්නාටම බූට් රස බැලිය හැකි විය.

උඩ ලියලා තියෙන්නේ මොකක්දෝ රටාවකට ආපු වචන ගොන්නක් මිස කවියක් නොවේය. විභීෂණ දන්නා කවි කෙලියක් නැත. ඒ නිසා කවි රස බලාපොරොත්තුවෙන් මේ කියවා මළ පිටවුනා නම් ඒ වෙනුවෙන් විභීෂණ සමාව ඉල්ලන්නේය.

මේ තියෙන්නේ අද හවස විභීෂණ ව චකබ්ලාස් කල ඒ සින්දුවය.

පුළුවන් නම් මේ සින්දුවට ත් ලස්සන කතාවක් ගලපලා ලියන්නන කියලා බ්ලොග් ලෝකේ මගේ සුමිතුරු මනොෂ් සඳරුවන් ගෙන් ඉල්ලීමක් කරන්න විභීෂණ කැමතිය.

එහෙනම්,

ජය වේවා,

පොස්ටුව දිග වැඩිනම් සමාවෙන සේක්වා...