ආගම මහපාරේ..

ලංකාවේ දැන් පහලවෙලා ඉන්න "සිංහල බෞද්ධ" සහ "සිංහල කතෝලික" එනම් අයින්ස්ටයින් ට සොයා ගන්නට බැරිවුණු  දෙවන  සාපෙක්ෂ්තාවාදය (සාපේක්ෂ ප්‍රේමය, සාපේක්ෂ මෛත්‍රිය වැනි දේ අඩංගු) කරපින්නාගත්   උන් බහුතරයකට පුදුමාකාර උණක් වලදී ඇත. 


සැබෑ ලෙස බුදුන් සරණ යන සැබෑ ලෙස ජේසු සරණ යන කලඳක් තරම්වත් මොලයක් තියෙන සුළුතරය මේ ගොඩට ඇතුල් කරන්නට විභීෂණ කැමති නැත.

සාමාන්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාවට අනුව උණ කියල කියන්නේ යම් රෝගයක රෝග ලක්ෂනයකටය.
ඉතින් විභීෂණ කියන්න යන මේ උණ ද එක්තරා භයානක සමාජ රෝගයක(ඒඩ්ස් වලටත් වඩා දරුණු ) රෝග ලක්ෂණ ය.

මේ රෝගය වැලඳුණු එවුන්ට පාරවල් වල තියෙන දෙමං, තුන්මං හතරමං ආදී හන්දි පෙන්නන්ට බැරිය.

දැක්කොත් පිස්සු හැදෙනවාය. ඇත්තම කිව්වොත් හදාගන්නවාය.

 ඒ පිස්සුව හැදෙන්නේ(හදාගන්නේ) අර දැකපු හන්දියේ සුරුවමක් හරි බුදු පිළිමයක් හරි අටවන්නටය.

ඉතින් මේ පිස්සුව මුලින් හැදුනු එකා දෙන්න ඊට පස්සේ ගම ගිනි තියන්නේය. ඇත්ත ගින්දරෙන් නොව කට කතා ගින්දරෙන්ය. 
ඇත්තම කිව්වොත් ඇත්ත ගින්දරත් මේ කට කතා ගින්දරට වඩා සැර අඩුය.

ඉතින් මුලින් පිස්සුව හැදෙන සැට් එක තමන්ගේ ආගමට අයත්  ගමේ ඉන්න කකුල් හතරේ හරක්ටත් අන්ත කකුල් දෙකේ ගොන් තඩි සැට් එකකුත් මේකට හවුල් කර ගන්නෝය.

ඉතින් මුන් ටික ගිහින් ගමේ පන්සේලේ හාමුදුරුවන්ව එහෙම නැත්නම් පල්ලියේ සුවාමිව  පිස්සු වට්ටවන්නේ එතනින් පස්සේ ගේම ලේසි නිසාය.

අනේ ඉතින් අර හාමුදුරුවො සිවුරක්  අන්දපු ගොන් වහන්සේ කෙනෙක් එහෙම නැත්නම් සුවාමි ලෝගුව ඇඳපු පඹයෙක් නම් පට් පට් ගාල අර හරක්ගෙයි බල්ලන්ගෙයි ඇම ඉල්ලගෙනම ගිලින සේක.



දැන් පිස්සු බල්ලන්ගේ සහ ගොන්නුන්ගේ වැඩේ කොටසක් අවසන්ය. උන්ගේ මුල්ම ජොබ් එක ගින්න අවුලල පිදුරු ටිකක් පැට්‍රොල් ටිකක් වක්කරන එකය. එතනින් එහාට අර අං ගිලපු හාන්දුරු ගොල්ලෝ සුවාමි ගොල්ලෝ වැඩේ අරගෙන ඉස් මුදුනේ තියාගෙන ඉදිරියට වදින සේක.

ඊළඟට තියෙන්නේ අදාළ හන්දියේ අයිතිය මුලින් අල්ල ගන්න එකය. ඒක  වැඩක් නොව සටනක් ය. 
මාර යුද්දෙත් ඊට වඩා ටිකක් ලෙසිය. කොහොම හරි ඉස්සර වෙන්න වාසනාව ලබන පිල එක්කෝ සුරුවමක් නැත්නම් බුදු පිළිමයක් අර අහවල් හන්දියේ කොටයක් හිටවල හරි තියන්නේය.

මෙහෙම තිබ්බම වැඩෙන් සීයට හට හැත්තෑවක් විතර අහවරය. මොකද අනිත් පිලට නොනිල ලෙස පරාජය බාරගන්නට සිදුවී ඇත.

පිළිමේ සුරුවම තියපු පිලටත් මෙතනින් පස්සේ ඉස්පාසුවක් නැත. මොකද උන් ම තියපු කොට උඩ මැටි කඳ දිගට ම රකින්ට උවමනාය. නැත්නම් අනිත් එවුන් ඇවිත් තිබුණු මැටි කඳ පැත්තකට විසි කරලා දාල ඒ ගොල්ලන්ගේ මැටි කඳ අර කොටේ උඩ පදිංචි කරවන්නේ ය.

ඒ හින්ද හැමදාම රෑට එතන ලයිට් දාන්ට , පහන් පත්තු කරන්නට උවමනාය. 

ගමේ ඉන්න මෝඩ හැත්තත් තමතමුන්ගේ ආගම අදහන්න තමන්ගේ ගෙදර තියෙන බුදු ගේ, සුරුවම් කූඩු පැත්තක දාල මේ මගුලේ හන්දියට බඩ ගාන්නෝය. 

ඇවිත් මදුරුවන්ට ලේ පූජා කරමින් ගාථා සොලෝක , ගීතිකා යාච්ඥා ප්‍රාර්ථනා කියමින් බෙරිහන් දෙන්නෝය.

දැන් පොඩි ඉතිහාස කතාවක් මෙතෙන්ට ඔබා ගන්නට විභීෂණ ට හිතෙන්නේ ය.

විභීෂණ දැන් පදිංචි පළාතෙත් ටවුමේ ඔරලෝසු කනුව හන්දිය අයිනේ ජේසුගේ සුරුවමක් අටවන  ලද්දේය.

එතකොට මේ  විභීෂණ පුංචි පැන්චෙක්ය . ඕං නම් හය වසරේ හත වසරේ වගේ වෙන්න ඇතිය.

ඔය සුරුවම අටෝගත්තේ අර මම කලින් කියපු වගේ ගේමක් දීලද කියල කියන්නනම් විභීෂණය දන්නේ නැතිය. එත් ඒ අටෝපු සුරුවම ළඟ ඒ අදාළ පල්ලියේ සුවාමි ( ඇත්තම කිව්වොත් පල්ලියේ දායක සභාව ( ඔය සමහර පල්ලි පන්සල් වල සුවාමිට හන්දුරුවන්ට වඩා දායක සභාව බලවත් ලු නේ.)) ශුද්ධවූ පැය( කතෝලික න් නිතර කියන යාච්ඥා වක්) තියන්න තීරණය කළා.

අනේ ඉතින් අපේ ගෙදර අය මාවත් එක්කගෙන එක දවසක් රෑ ජාමේ අර සුරුවම් කට්ට ගාවට ගියේ  ශුද්ධවූ පැය කරන්නටය. 
ගෙදර ඉඳන් කිසි අමාරුවක් නැතිව කරගන්න තිබ්බ දේ එදා කලේ මහපාරේ වාහන වල නලා  සද්දේ එන්ජින් සද්දේ මැද්දේ මදුරුවන්ටත් ලේ පූජා කරමින්ය. 
එයින්ම අපි ට ඒ මගුල එපා විය. 

සති කීපෙකින්ම අර සුරුවම ගාව තිබ්බ ශුද්ධවූ පැය ද නතර විය. 

විභීෂණ ට හිතෙන විදියට තමන්ගේ ආගමට අපහාස කරන්න පුළුවන් මේ වගේ හොඳ විදියක් තවත් නැත.

ඉතිහාසෙන් එගොඩ වෙලා ආයෙත් මගේ කතාවට ආවනං..

කොහොම හරි ඉතින් ඔය විදියට මුලින්ම අටෝන මැටි කඳ එතැන් නීතියෙන් හරි අවනීතියෙන් හරි එතන රෙජිස්ටර් වන්නේය. ටික කාලෙකින් අර කොටේ අයින් වෙලා කොන්ක්‍රීට් ස්ටේජ් එකකට අර මැටි කඳ වඩින සේක.

තවත් ටික කාලෙකින් එතන සිමෙන්ති වහලයක් ගහල පඬුරු පෙට්ටියක් ( සුරුවමට පිළිමෙට වඩා වටිනවලුනේ පඬුරු පෙට්ටිය) තියල මල් පහන් පූජා කරන්න තැනක් හදල අර සුරුවම හරි පිළිමේ හරි වීදුරු වලින් වහල කෙලින්ම මාලිගාවක් ගානට එතන ගේනවා.

ඉතින් මේ අතරේදී අර මුල්ම සටනින පැරදුනු අනිත් ආගමේ ගොන් වාහෙලා ටික තමන්ගේ අධිෂ්ඨානේ ඉෂ්ට සිද්ද කරගන්න ඔන්න හොයා ගන්නවා තව හන්දියක්. ගොඩක් වෙලාවට හොයන්නේ අර සුරුවම හරි පිළිමේ හරි මුලින්ම තියපු හන්දියට අල්ලපු එක හරි ඊට ලගම එකක් හරි තමයි.

ගොඩ වෙලාවට මුලින් පැරදුනු කට්ටිය මේ වටේදී දිනනවා. ඉතින් ඒ ගොල්ලොත් අර කලින් සැට් එක වගේම බෙර ගහල , හූ කියල මල් තියල පහන් පත්තු කරලා කාලෙත් එක්ක ඒ හන්දියට ත් මාලිගාවක් අරන් එනවා.

දැන් ඉතින් ගමේ හරි නගරේ හරි ඉන්න මෝඩ වහන්සේලා මේ මැටි කඳන් ගාවට ඇවිත් මල් තියල , කාසි පුදලා යනවා. අදාළ පල්ලිය හරි පන්සල  හරි අර පින් පෙට්ටියේ සල්ලි වලින් ගොඩ යනවා

මේ නාටකේ ලස්සනට බලා ගන්න පුළුවන් ආගම් දෙකේම මිනිස්සු ඉන්න සම හරක් ගම නගර වලය.

මේකට මේ විභීෂණය දැක්ක හොඳම උදාහරනේ තියෙන්නේ මීගමුවේ නගරයේය.

මීගමුවේ තෙල්වත්ත හන්දිය කියන තැන හන්දිය දෙපැත්තේ  මීගමු -කොළඹ පාර දිහා බලාගෙන මහා පතරංග ජේසු පිලිමෙකුයි මීගමු-කටාන පාර දිහා බලාගෙන මාලිගාවක තැන්පත් කරපු බුදු පිලිමෙකුයි  තියෙනවා සමහර විට මේක කියවන කට්ටිය දැකලත් ඇතිය.

ඕකෙත් හරි රසවත් කතාවක් ඇත . මීගමුව කියන්නේ බහුතරය කතෝලික වෙච්ච ප්‍රදේශයක් ය .හැමෝම දන්න කාරණයක් ය . එත් කවදාවත් ඔය කියා හන්දියේ කතෝලික සුරුවමක් තිබුනේ නැත . එහෙම දෙයක කිසි අවශ්‍ය තාවයක් තිබුනෙත් නැත . මොකෝ මීගමුවේ කතෝලික පල්ලිම කීයක්ද? එහෙම තියෙද්දී සුරුවම් මොකටද?

මීට අවුරුදු දහයකට ආසන්න කාලෙකට කලින් ප්‍රදේශයේ බෞද්ධ (චන්ඩි) බිස්නස් කාරයෝ කීප දෙනෙක් එකතුවෙලා ඔය හන්දියේ බුදු පිළිමයක් තියන්නැ හදුවෝය .

එකියන්නේ උන්ටත්  අර හන්දි භීතිකාව වැලදුනෙය. 

මීගමුවට සහ එහි සිටින බෞද්ධ ජනතාවට තමාගේ ආගම අදහගෙන ඉන්න  ඇති තරම් පන්සල්ද ඇත . එක්තරා පාරක මීටර 500ක් ඇතුලත එකම පැත්තේ පන්සල් දෙකක්ය. ඉතින් තව මැටි කඳක් මොකට ද කියල විභීෂණ ට හිතෙන්නේ නිකන් නෙමේය.

කොහොම හරි අර චන්ඩි ටික පිළිමේ තියන්න ලැස්ති වෙනකොට  පල්ලි කීපෙක සුවාමිල ඒ පළාතේ හිටපු කතෝලික අය එකතු කරගෙන පාරට් බැස්සෝය . එනම් මේගොල්ලන්ට ත්  කලින් එවුන්ට හැදුනු හන්දි භීතිකාවම වැලදුනේය .

අවසානයේ මහා යුද්ධයක් ඇතිවෙන්න ගිය සිද්ධියක් දැඩි වාද විවාද මැද නිවී ගියේ විසඳුමක් සහිතවය.

මොකක්ද විසඳුම.

හන්දියේ එක පැත්තක බුදු පිළිමේ තියන්න ත් ජේසු පිලිමෙකුත් තියන්න අවසර ලබා දීමය . දෙගොල්ලන්ටම හරි සන්තොසය. පිළිම වලට පන නැති නිසා හොඳය . නැත්නම් ඒ පිළිම දෙකේ ඇස් වලින් එන කඳුළු පිහිදාන්ට රෙදි යාර ගණන් අවශ්‍ය වනු ඇත . 

එහෙම වුනා නම් ජෙසුයි බුදු හාමුදුරුවොයි දෙන්නම එකට  ඒ කොන්ක්‍රීට් ඉස්ටෙජ් වලින් බැහැල දෙන්නම එකට කරේ අතදාගෙන ඇවිදගෙන ගිහින් කොහේ හරි පාලුය් පළාතකට වෙලා ජීවත් වෙනවාය . 

කතාව ටිකක් පරණ වුනාට මේ වගේ සිද්ධි නම් තාමත් තැන තැන ඇසෙන්නේය.

ඒ තාමත් ආගම් මහා පාරේය. එනම් යක්ෂයා ගෙවල් ඇතුලේය.

මේ එක්කම විභීෂණ ට මෙහෙම දේකුත් හිතෙන්නේය.

මුස්ලිමුන් පිළිම වන්දනාව නොකරන්නේ හොඳ වෙලාවටය.

විහිලුවට වගේ වත් උන් පිළිම වදින්න පටන් ගත්තා නම් ඥානසාර හාන්දුරුවන්ට , ඉත්තෑකන්දේ හාන්දුරුවන්ට සහ උන්වහන්සේලාගේ  මැටි හරක් හමුදාවට කරන්න තව තව වැඩ වැඩිවනු ඇත.

අදට ඇති වගේ...

ආයුබෝ වේවා..